закарко́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| закарко́ўшчык | закарко́ўшчыкі | |
| закарко́ўшчыка | закарко́ўшчыкаў | |
| закарко́ўшчыку | закарко́ўшчыкам | |
| закарко́ўшчыка | закарко́ўшчыкаў | |
| закарко́ўшчыкам | закарко́ўшчыкамі | |
| закарко́ўшчыку | закарко́ўшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)