дапы́твацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дапы́тваюся |
дапы́тваемся |
| 2-я ас. |
дапы́тваешся |
дапы́тваецеся |
| 3-я ас. |
дапы́тваецца |
дапы́тваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
дапы́тваўся |
дапы́тваліся |
| ж. |
дапы́твалася |
| н. |
дапы́твалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дапы́твайся |
дапы́твайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
дапы́тваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дапы́тваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дапы́тваю |
дапы́тваем |
| 2-я ас. |
дапы́тваеш |
дапы́тваеце |
| 3-я ас. |
дапы́твае |
дапы́тваюць |
| Прошлы час |
| м. |
дапы́тваў |
дапы́твалі |
| ж. |
дапы́твала |
| н. |
дапы́твала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дапы́твай |
дапы́твайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
дапы́тваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дапы́тка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дапы́тка |
дапы́ткі |
| Р. |
дапы́ткі |
дапы́так |
| Д. |
дапы́тцы |
дапы́ткам |
| В. |
дапы́тку |
дапы́ткі |
| Т. |
дапы́ткай дапы́ткаю |
дапы́ткамі |
| М. |
дапы́тцы |
дапы́тках |
Крыніцы:
piskunou2012.
дапы́тліва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| дапы́тліва |
дапы́тлівей |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
дапы́тлівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дапы́тлівасць |
| Р. |
дапы́тлівасці |
| Д. |
дапы́тлівасці |
| В. |
дапы́тлівасць |
| Т. |
дапы́тлівасцю |
| М. |
дапы́тлівасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дапы́тлівы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дапы́тлівы |
дапы́тлівая |
дапы́тлівае |
дапы́тлівыя |
| Р. |
дапы́тлівага |
дапы́тлівай дапы́тлівае |
дапы́тлівага |
дапы́тлівых |
| Д. |
дапы́тліваму |
дапы́тлівай |
дапы́тліваму |
дапы́тлівым |
| В. |
дапы́тлівы (неадуш.) дапы́тлівага (адуш.) |
дапы́тлівую |
дапы́тлівае |
дапы́тлівыя (неадуш.) дапы́тлівых (адуш.) |
| Т. |
дапы́тлівым |
дапы́тлівай дапы́тліваю |
дапы́тлівым |
дапы́тлівымі |
| М. |
дапы́тлівым |
дапы́тлівай |
дапы́тлівым |
дапы́тлівых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дапы́тнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дапы́тнасць |
| Р. |
дапы́тнасці |
| Д. |
дапы́тнасці |
| В. |
дапы́тнасць |
| Т. |
дапы́тнасцю |
| М. |
дапы́тнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
дапы́тнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дапы́тнік |
дапы́тнікі |
| Р. |
дапы́тніка |
дапы́тнікаў |
| Д. |
дапы́тніку |
дапы́тнікам |
| В. |
дапы́тніка |
дапы́тнікаў |
| Т. |
дапы́тнікам |
дапы́тнікамі |
| М. |
дапы́тніку |
дапы́тніках |
Крыніцы:
piskunou2012.