дапы́тнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дапы́тнік | дапы́тнікі | |
| дапы́тніка | дапы́тнікаў | |
| дапы́тніку | дапы́тнікам | |
| дапы́тніка | дапы́тнікаў | |
| дапы́тнікам | дапы́тнікамі | |
| дапы́тніку | дапы́тніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)