дапы́тка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| дапы́тка | дапы́ткі | |
| дапы́ткі | дапы́так | |
| дапы́тцы | дапы́ткам | |
| дапы́тку | дапы́ткі | |
| дапы́ткай дапы́ткаю |
дапы́ткамі | |
| дапы́тцы | дапы́тках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)