усяля́кі
займеннік, азначальны, безасабовы
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
усяля́кі |
усяля́кая |
усяля́кае |
усяля́кія |
Р. |
усяля́кага |
усяля́кай усяля́кае |
усяля́кага |
усяля́кіх |
Д. |
усяля́каму |
усяля́кай |
усяля́каму |
усяля́кім |
В. |
усяля́кага (адуш.) усяля́кі (неадуш.) |
усяля́кую |
усяля́кае |
усяля́кіх усяля́кія |
Т. |
усяля́кім |
усяля́кай усяля́каю |
усяля́кім |
усяля́кімі |
М. |
усяля́кім |
усяля́кай |
усяля́кім |
усяля́кіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
усяля́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
усяля́юся |
усяля́емся |
2-я ас. |
усяля́ешся |
усяля́ецеся |
3-я ас. |
усяля́ецца |
усяля́юцца |
Прошлы час |
м. |
усяля́ўся |
усяля́ліся |
ж. |
усяля́лася |
н. |
усяля́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
усяля́йся |
усяля́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
усяля́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
усяля́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
усяля́ю |
усяля́ем |
2-я ас. |
усяля́еш |
усяля́еце |
3-я ас. |
усяля́е |
усяля́юць |
Прошлы час |
м. |
усяля́ў |
усяля́лі |
ж. |
усяля́ла |
н. |
усяля́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
усяля́й |
усяля́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
усяля́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
усяме́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
усяме́рны |
усяме́рная |
усяме́рнае |
усяме́рныя |
Р. |
усяме́рнага |
усяме́рнай усяме́рнае |
усяме́рнага |
усяме́рных |
Д. |
усяме́рнаму |
усяме́рнай |
усяме́рнаму |
усяме́рным |
В. |
усяме́рны (неадуш.) усяме́рнага (адуш.) |
усяме́рную |
усяме́рнае |
усяме́рныя (неадуш.) усяме́рных (адуш.) |
Т. |
усяме́рным |
усяме́рнай усяме́рнаю |
усяме́рным |
усяме́рнымі |
М. |
усяме́рным |
усяме́рнай |
усяме́рным |
усяме́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
усямё́х
‘аб асо+бах аднаго+ по+лу’
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
усямё́х |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
усямі́ласціва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
усямі́ласціва |
усямі́ласцівей |
- |
усямі́ласцівы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
усямі́ласцівы |
усямі́ласцівая |
усямі́ласцівае |
усямі́ласцівыя |
Р. |
усямі́ласцівага |
усямі́ласцівай усямі́ласцівае |
усямі́ласцівага |
усямі́ласцівых |
Д. |
усямі́ласціваму |
усямі́ласцівай |
усямі́ласціваму |
усямі́ласцівым |
В. |
усямі́ласцівы (неадуш.) усямі́ласцівага (адуш.) |
усямі́ласцівую |
усямі́ласцівае |
усямі́ласцівыя (неадуш.) усямі́ласцівых (адуш.) |
Т. |
усямі́ласцівым |
усямі́ласцівай усямі́ласціваю |
усямі́ласцівым |
усямі́ласцівымі |
М. |
усямі́ласцівым |
усямі́ласцівай |
усямі́ласцівым |
усямі́ласцівых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.