усямо́цны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усямо́цны усямо́цная усямо́цнае усямо́цныя
Р. усямо́цнага усямо́цнай
усямо́цнае		 усямо́цнага усямо́цных
Д. усямо́цнаму усямо́цнай усямо́цнаму усямо́цным
В. усямо́цны (неадуш.)
усямо́цнага (адуш.)		 усямо́цную усямо́цнае усямо́цныя (неадуш.)
усямо́цных (адуш.)
Т. усямо́цным усямо́цнай
усямо́цнаю		 усямо́цным усямо́цнымі
М. усямо́цным усямо́цнай усямо́цным усямо́цных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)