усямі́ласцівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усямі́ласцівы усямі́ласцівая усямі́ласцівае усямі́ласцівыя
Р. усямі́ласцівага усямі́ласцівай
усямі́ласцівае		 усямі́ласцівага усямі́ласцівых
Д. усямі́ласціваму усямі́ласцівай усямі́ласціваму усямі́ласцівым
В. усямі́ласцівы (неадуш.)
усямі́ласцівага (адуш.)		 усямі́ласцівую усямі́ласцівае усямі́ласцівыя (неадуш.)
усямі́ласцівых (адуш.)
Т. усямі́ласцівым усямі́ласцівай
усямі́ласціваю		 усямі́ласцівым усямі́ласцівымі
М. усямі́ласцівым усямі́ласцівай усямі́ласцівым усямі́ласцівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)