Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а в е ё з і л м н о п р с т у х ш ы э ю я ’

б в г д ж з і й к л м н п р с т ў ф х ц ч ш -

ко́ўх

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	ко́ўх	ко́ўхі
Р.	ко́ўху	ко́ўхаў
Д.	ко́ўху	ко́ўхам
В.	ко́ўх	ко́ўхі
Т.	ко́ўхам	ко́ўхамі
М.	ко́ўху	ко́ўхах

Крыніцы: piskunou2012.

ко́ўцік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	ко́ўцік	ко́ўцікі
Р.	ко́ўціка	ко́ўцікаў
Д.	ко́ўціку	ко́ўцікам
В.	ко́ўцік	ко́ўцікі
Т.	ко́ўцікам	ко́ўцікамі
М.	ко́ўціку	ко́ўціках

Крыніцы: piskunou2012.

ко́ўч

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	ко́ўч	ко́ўчы
Р.	ко́ўча	ко́ўчаў
Д.	ко́ўчу	ко́ўчам
В.	ко́ўча	ко́ўчаў
Т.	ко́ўчам	ко́ўчамі
М.	ко́ўчу	ко́ўчах

Крыніцы: sbm2012.

Ко́ўчыкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	Ко́ўчыкі
Р.	Ко́ўчыкаў
Д.	Ко́ўчыкам
В.	Ко́ўчыкі
Т.	Ко́ўчыкамі
М.	Ко́ўчыках

Ко́ўчыцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	Ко́ўчыцы
Р.	Ко́ўчыц Ко́ўчыцаў
Д.	Ко́ўчыцам
В.	Ко́ўчыцы
Т.	Ко́ўчыцамі
М.	Ко́ўчыцах

ко́ўш

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	ко́ўш	каўшы́
Р.	каўша́	каўшо́ў
Д.	каўшу́	каўша́м
В.	ко́ўш	каўшы́
Т.	каўшо́м	каўша́мі
М.	каўшы́	каўша́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ко́ўшавы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ко́ўшавы	ко́ўшавая	ко́ўшавае	ко́ўшавыя
Р.	ко́ўшавага	ко́ўшавай ко́ўшавае	ко́ўшавага	ко́ўшавых
Д.	ко́ўшаваму	ко́ўшавай	ко́ўшаваму	ко́ўшавым
В.	ко́ўшавы ко́ўшавага	ко́ўшавую	ко́ўшавае	ко́ўшавыя
Т.	ко́ўшавым	ко́ўшавай ко́ўшаваю	ко́ўшавым	ко́ўшавымі
М.	ко́ўшавым	ко́ўшавай	ко́ўшавым	ко́ўшавых

Ко́ўшанкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	Ко́ўшанкі
Р.	Ко́ўшанак Ко́ўшанкаў
Д.	Ко́ўшанкам
В.	Ко́ўшанкі
Т.	Ко́ўшанкамі
М.	Ко́ўшанках

ко́ўшык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	ко́ўшык	ко́ўшыкі
Р.	ко́ўшыка	ко́ўшыкаў
Д.	ко́ўшыку	ко́ўшыкам
В.	ко́ўшык	ко́ўшыкі
Т.	ко́ўшыкам	ко́ўшыкамі
М.	ко́ўшыку	ко́ўшыках

Крыніцы: piskunou2012.