Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

ко́ранер

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ко́ранер ко́ранеры
Р. ко́ранера ко́ранераў
Д. ко́ранеру ко́ранерам
В. ко́ранера ко́ранераў
Т. ко́ранерам ко́ранерамі
М. ко́ранеру ко́ранерах

Крыніцы: piskunou2012.

коранеўбо́рачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. коранеўбо́рачны коранеўбо́рачная коранеўбо́рачнае коранеўбо́рачныя
Р. коранеўбо́рачнага коранеўбо́рачнай
коранеўбо́рачнае
коранеўбо́рачнага коранеўбо́рачных
Д. коранеўбо́рачнаму коранеўбо́рачнай коранеўбо́рачнаму коранеўбо́рачным
В. коранеўбо́рачны (неадуш.)
коранеўбо́рачнага (адуш.)
коранеўбо́рачную коранеўбо́рачнае коранеўбо́рачныя (неадуш.)
коранеўбо́рачных (адуш.)
Т. коранеўбо́рачным коранеўбо́рачнай
коранеўбо́рачнаю
коранеўбо́рачным коранеўбо́рачнымі
М. коранеўбо́рачным коранеўбо́рачнай коранеўбо́рачным коранеўбо́рачных

Крыніцы: piskunou2012.

коранеўтварэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. коранеўтварэ́нне
Р. коранеўтварэ́ння
Д. коранеўтварэ́нню
В. коранеўтварэ́нне
Т. коранеўтварэ́ннем
М. коранеўтварэ́нні

Крыніцы: piskunou2012.

ко́рань

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ко́рань карані́
Р. ко́раня каранёў
Д. ко́раню караня́м
В. ко́рань карані́
Т. ко́ранем караня́мі
М. ко́рані караня́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ко́рань

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ко́рань
Р. Ко́раня
Д. Ко́раню
В. Ко́рань
Т. Ко́ранем
М. Ко́рані

Ко́растава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ко́растава
Р. Ко́растава
Д. Ко́раставу
В. Ко́растава
Т. Ко́раставам
М. Ко́раставе

Ко́расцень

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ко́расцень
Р. Ко́расценя
Д. Ко́расценю
В. Ко́расцень
Т. Ко́расценем
М. Ко́расцені

ко́ратка

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
ко́ратка караце́й найкараце́й

Іншыя варыянты: каро́тка.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

ко́раценька

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
ко́раценька - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

ко́рачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ко́рачка ко́рачкі
Р. ко́рачкі ко́рачак
Д. ко́рачцы ко́рачкам
В. ко́рачку ко́рачкі
Т. ко́рачкай
ко́рачкаю
ко́рачкамі
М. ко́рачцы ко́рачках

Крыніцы: piskunou2012.