ко́рань

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ко́рань карані́
Р. ко́раня каранёў
Д. ко́раню караня́м
В. ко́рань карані́
Т. ко́ранем караня́мі
М. ко́рані караня́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)