Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя

караба́ціцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. караба́ціцца караба́цяцца
Прошлы час
м. караба́ціўся караба́ціліся
ж. караба́цілася
н. караба́цілася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

караба́ціць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. караба́чу караба́цім
2-я ас. караба́ціш караба́ціце
3-я ас. караба́ціць караба́цяць
Прошлы час
м. караба́ціў караба́цілі
ж. караба́ціла
н. караба́ціла
Загадны лад
2-я ас. караба́ць караба́цьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час караба́цячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

караба́чанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. караба́чанне
Р. караба́чання
Д. караба́чанню
В. караба́чанне
Т. караба́чаннем
М. караба́чанні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

караба́чаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. караба́чаны караба́чаная караба́чанае караба́чаныя
Р. караба́чанага караба́чанай
караба́чанае		 караба́чанага караба́чаных
Д. караба́чанаму караба́чанай караба́чанаму караба́чаным
В. караба́чаны (неадуш.)
караба́чанага (адуш.)		 караба́чаную караба́чанае караба́чаныя (неадуш.)
караба́чаных (адуш.)
Т. караба́чаным караба́чанай
караба́чанаю		 караба́чаным караба́чанымі
М. караба́чаным караба́чанай караба́чаным караба́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

караба́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. караба́чаны караба́чаная караба́чанае караба́чаныя
Р. караба́чанага караба́чанай
караба́чанае		 караба́чанага караба́чаных
Д. караба́чанаму караба́чанай караба́чанаму караба́чаным
В. караба́чаны (неадуш.)
караба́чанага (адуш.)		 караба́чаную караба́чанае караба́чаныя (неадуш.)
караба́чаных (адуш.)
Т. караба́чаным караба́чанай
караба́чанаю		 караба́чаным караба́чанымі
М. караба́чаным караба́чанай караба́чаным караба́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

карабе́йнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карабе́йнік карабе́йнікі
Р. карабе́йніка карабе́йнікаў
Д. карабе́йніку карабе́йнікам
В. карабе́йніка карабе́йнікаў
Т. карабе́йнікам карабе́йнікамі
М. карабе́йніку карабе́йніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

карабе́йнічаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. карабе́йнічаю карабе́йнічаем
2-я ас. карабе́йнічаеш карабе́йнічаеце
3-я ас. карабе́йнічае карабе́йнічаюць
Прошлы час
м. карабе́йнічаў карабе́йнічалі
ж. карабе́йнічала
н. карабе́йнічала
Дзеепрыслоўе
цяп. час карабе́йнічаючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

карабе́л

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карабе́л карабе́лы
Р. карабе́ла карабе́лаў
Д. карабе́лу карабе́лам
В. карабе́ла карабе́лаў
Т. карабе́лам карабе́ламі
М. карабе́ле карабе́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

карабе́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карабе́ль караблі́
Р. карабля́ караблёў
Д. караблю́ карабля́м
В. карабе́ль караблі́
Т. караблём карабля́мі
М. караблі́ карабля́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

карабе́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карабе́льнік карабе́льнікі
Р. карабе́льніка карабе́льнікаў
Д. карабе́льніку карабе́льнікам
В. карабе́льніка карабе́льнікаў
Т. карабе́льнікам карабе́льнікамі
М. карабе́льніку карабе́льніках

Крыніцы: piskunou2012.