карабе́йнічаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. карабе́йнічаю карабе́йнічаем
2-я ас. карабе́йнічаеш карабе́йнічаеце
3-я ас. карабе́йнічае карабе́йнічаюць
Прошлы час
м. карабе́йнічаў карабе́йнічалі
ж. карабе́йнічала
н. карабе́йнічала
Дзеепрыслоўе
цяп. час карабе́йнічаючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)