карабе́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карабе́ль караблі́
Р. карабля́ караблёў
Д. караблю́ карабля́м
В. карабе́ль караблі́
Т. караблём карабля́мі
М. караблі́ карабля́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)