карабе́ль
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| карабе́ль | караблі́ | |
| карабля́ | караблёў | |
| караблю́ | карабля́м | |
| карабе́ль | караблі́ | |
| караблём | карабля́мі | |
| караблі́ | карабля́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)