зачарава́на
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
зачарава́на |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
зачарава́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
зачарава́насць |
Р. |
зачарава́насці |
Д. |
зачарава́насці |
В. |
зачарава́насць |
Т. |
зачарава́насцю |
М. |
зачарава́насці |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зачарава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
зачарава́нне |
Р. |
зачарава́ння |
Д. |
зачарава́нню |
В. |
зачарава́нне |
Т. |
зачарава́ннем |
М. |
зачарава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зачарава́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зачарава́ны |
зачарава́ная |
зачарава́нае |
зачарава́ныя |
Р. |
зачарава́нага |
зачарава́най зачарава́нае |
зачарава́нага |
зачарава́ных |
Д. |
зачарава́наму |
зачарава́най |
зачарава́наму |
зачарава́ным |
В. |
зачарава́ны (неадуш.) зачарава́нага (адуш.) |
зачарава́ную |
зачарава́нае |
зачарава́ныя (неадуш.) зачарава́ных (адуш.) |
Т. |
зачарава́ным |
зачарава́най зачарава́наю |
зачарава́ным |
зачарава́нымі |
М. |
зачарава́ным |
зачарава́най |
зачарава́ным |
зачарава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
зачарава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зачарава́ны |
зачарава́ная |
зачарава́нае |
зачарава́ныя |
Р. |
зачарава́нага |
зачарава́най зачарава́нае |
зачарава́нага |
зачарава́ных |
Д. |
зачарава́наму |
зачарава́най |
зачарава́наму |
зачарава́ным |
В. |
зачарава́ны (неадуш.) зачарава́нага (адуш.) |
зачарава́ную |
зачарава́нае |
зачарава́ныя (неадуш.) зачарава́ных (адуш.) |
Т. |
зачарава́ным |
зачарава́най зачарава́наю |
зачарава́ным |
зачарава́нымі |
М. |
зачарава́ным |
зачарава́най |
зачарава́ным |
зачарава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
зачарава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зачарава́ны |
зачарава́ная |
зачарава́нае |
зачарава́ныя |
Р. |
зачарава́нага |
зачарава́най зачарава́нае |
зачарава́нага |
зачарава́ных |
Д. |
зачарава́наму |
зачарава́най |
зачарава́наму |
зачарава́ным |
В. |
зачарава́ны (неадуш.) зачарава́нага (адуш.) |
зачарава́ную |
зачарава́нае |
зачарава́ныя (неадуш.) зачарава́ных (адуш.) |
Т. |
зачарава́ным |
зачарава́най зачарава́наю |
зачарава́ным |
зачарава́нымі |
М. |
зачарава́ным |
зачарава́най |
зачарава́ным |
зачарава́ных |
Кароткая форма: зачарава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
зачараваце́ць
‘зацяжарыць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зачараваце́ю |
зачараваце́ем |
2-я ас. |
зачараваце́еш |
зачараваце́еце |
3-я ас. |
зачараваце́е |
зачараваце́юць |
Прошлы час |
м. |
зачараваце́ў |
зачараваце́лі |
ж. |
зачараваце́ла |
н. |
зачараваце́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
зачараваце́й |
зачараваце́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зачараваце́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
зачарава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зачару́юся |
зачару́емся |
2-я ас. |
зачару́ешся |
зачару́ецеся |
3-я ас. |
зачару́ецца |
зачару́юцца |
Прошлы час |
м. |
зачарава́ўся |
зачарава́ліся |
ж. |
зачарава́лася |
н. |
зачарава́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
зачару́йся |
зачару́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зачарава́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зачарава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зачару́ю |
зачару́ем |
2-я ас. |
зачару́еш |
зачару́еце |
3-я ас. |
зачару́е |
зачару́юць |
Прошлы час |
м. |
зачарава́ў |
зачарава́лі |
ж. |
зачарава́ла |
н. |
зачарава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
зачару́й |
зачару́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зачарава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.