зачарава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
зачарава́нне | |
зачарава́ння | |
зачарава́нню | |
зачарава́нне | |
зачарава́ннем | |
зачарава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
зачарава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
зачарава́нне | |
зачарава́ння | |
зачарава́нню | |
зачарава́нне | |
зачарава́ннем | |
зачарава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)