зачараваце́ць

‘зацяжарыць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зачараваце́ю зачараваце́ем
2-я ас. зачараваце́еш зачараваце́еце
3-я ас. зачараваце́е зачараваце́юць
Прошлы час
м. зачараваце́ў зачараваце́лі
ж. зачараваце́ла
н. зачараваце́ла
Загадны лад
2-я ас. зачараваце́й зачараваце́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час зачараваце́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)