дэса́нтнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дэса́нтнік |
дэса́нтнікі |
Р. |
дэса́нтніка |
дэса́нтнікаў |
Д. |
дэса́нтніку |
дэса́нтнікам |
В. |
дэса́нтніка |
дэса́нтнікаў |
Т. |
дэса́нтнікам |
дэса́нтнікамі |
М. |
дэса́нтніку |
дэса́нтніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дэса́нтны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дэса́нтны |
дэса́нтная |
дэса́нтнае |
дэса́нтныя |
Р. |
дэса́нтнага |
дэса́нтнай дэса́нтнае |
дэса́нтнага |
дэса́нтных |
Д. |
дэса́нтнаму |
дэса́нтнай |
дэса́нтнаму |
дэса́нтным |
В. |
дэса́нтны (неадуш.) дэса́нтнага (адуш.) |
дэса́нтную |
дэса́нтнае |
дэса́нтныя (неадуш.) дэса́нтных (адуш.) |
Т. |
дэса́нтным |
дэса́нтнай дэса́нтнаю |
дэса́нтным |
дэса́нтнымі |
М. |
дэса́нтным |
дэса́нтнай |
дэса́нтным |
дэса́нтных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дэ́сань
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дэ́сань |
дэ́сані |
Р. |
дэ́сані |
дэ́саней |
Д. |
дэ́сані |
дэ́саням |
В. |
дэ́сань |
дэ́сані |
Т. |
дэ́санню |
дэ́санямі |
М. |
дэ́сані |
дэ́санях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дэсатура́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
дэсатура́цыя |
Р. |
дэсатура́цыі |
Д. |
дэсатура́цыі |
В. |
дэсатура́цыю |
Т. |
дэсатура́цыяй дэсатура́цыяю |
М. |
дэсатура́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэсегрэгава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дэсегрэгу́ю |
дэсегрэгу́ем |
2-я ас. |
дэсегрэгу́еш |
дэсегрэгу́еце |
3-я ас. |
дэсегрэгу́е |
дэсегрэгу́юць |
Прошлы час |
м. |
дэсегрэгава́ў |
дэсегрэгава́лі |
ж. |
дэсегрэгава́ла |
н. |
дэсегрэгава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
дэсегрэгу́й |
дэсегрэгу́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
дэсегрэгу́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дэсегрэгава́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дэсегрэгу́ю |
дэсегрэгу́ем |
2-я ас. |
дэсегрэгу́еш |
дэсегрэгу́еце |
3-я ас. |
дэсегрэгу́е |
дэсегрэгу́юць |
Прошлы час |
м. |
дэсегрэгава́ў |
дэсегрэгава́лі |
ж. |
дэсегрэгава́ла |
н. |
дэсегрэгава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
дэсегрэгу́й |
дэсегрэгу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
дэсегрэгава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дэсегрэга́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
дэсегрэга́цыя |
Р. |
дэсегрэга́цыі |
Д. |
дэсегрэга́цыі |
В. |
дэсегрэга́цыю |
Т. |
дэсегрэга́цыяй дэсегрэга́цыяю |
М. |
дэсегрэга́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дэселеро́метр
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дэселеро́метр |
дэселеро́метры |
Р. |
дэселеро́метра |
дэселеро́метраў |
Д. |
дэселеро́метру |
дэселеро́метрам |
В. |
дэселеро́метр |
дэселеро́метры |
Т. |
дэселеро́метрам |
дэселеро́метрамі |
М. |
дэселеро́метры |
дэселеро́метрах |
Крыніцы:
piskunou2012.