дэсатура́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| дэсатура́цыя | |
| дэсатура́цыі | |
| дэсатура́цыі | |
| дэсатура́цыю | |
| дэсатура́цыяй дэсатура́цыяю |
|
| дэсатура́цыі |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)