дымарфі́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
дымарфі́зм |
Р. |
дымарфі́зму |
Д. |
дымарфі́зму |
В. |
дымарфі́зм |
Т. |
дымарфі́змам |
М. |
дымарфі́зме |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дымасмо́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дымасмо́к |
дымасмо́кі |
Р. |
дымасмо́ка |
дымасмо́каў |
Д. |
дымасмо́ку |
дымасмо́кам |
В. |
дымасмо́к |
дымасмо́кі |
Т. |
дымасмо́кам |
дымасмо́камі |
М. |
дымасмо́ку |
дымасмо́ках |
Крыніцы:
piskunou2012.
дымасо́с
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дымасо́с |
дымасо́сы |
Р. |
дымасо́са |
дымасо́саў |
Д. |
дымасо́су |
дымасо́сам |
В. |
дымасо́с |
дымасо́сы |
Т. |
дымасо́сам |
дымасо́самі |
М. |
дымасо́се |
дымасо́сах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
дымаўло́ўнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дымаўло́ўнік |
дымаўло́ўнікі |
Р. |
дымаўло́ўніка |
дымаўло́ўнікаў |
Д. |
дымаўло́ўніку |
дымаўло́ўнікам |
В. |
дымаўло́ўнік |
дымаўло́ўнікі |
Т. |
дымаўло́ўнікам |
дымаўло́ўнікамі |
М. |
дымаўло́ўніку |
дымаўло́ўніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
дымаўтвара́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дымаўтвара́льнік |
дымаўтвара́льнікі |
Р. |
дымаўтвара́льніку |
дымаўтвара́льнікаў |
Д. |
дымаўтвара́льніку |
дымаўтвара́льнікам |
В. |
дымаўтвара́льнік |
дымаўтвара́льнікі |
Т. |
дымаўтвара́льнікам |
дымаўтвара́льнікамі |
М. |
дымаўтвара́льніку |
дымаўтвара́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
дымаўтвара́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дымаўтвара́льны |
дымаўтвара́льная |
дымаўтвара́льнае |
дымаўтвара́льныя |
Р. |
дымаўтвара́льнага |
дымаўтвара́льнай дымаўтвара́льнае |
дымаўтвара́льнага |
дымаўтвара́льных |
Д. |
дымаўтвара́льнаму |
дымаўтвара́льнай |
дымаўтвара́льнаму |
дымаўтвара́льным |
В. |
дымаўтвара́льны (неадуш.) дымаўтвара́льнага (адуш.) |
дымаўтвара́льную |
дымаўтвара́льнае |
дымаўтвара́льныя (неадуш.) дымаўтвара́льных (адуш.) |
Т. |
дымаўтвара́льным |
дымаўтвара́льнай дымаўтвара́льнаю |
дымаўтвара́льным |
дымаўтвара́льнымі |
М. |
дымаўтвара́льным |
дымаўтвара́льнай |
дымаўтвара́льным |
дымаўтвара́льных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
дымаўтварэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
дымаўтварэ́нне |
Р. |
дымаўтварэ́ння |
Д. |
дымаўтварэ́нню |
В. |
дымаўтварэ́нне |
Т. |
дымаўтварэ́ннем |
М. |
дымаўтварэ́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
Ды́маўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ды́маўшчына |
Р. |
Ды́маўшчыны |
Д. |
Ды́маўшчыне |
В. |
Ды́маўшчыну |
Т. |
Ды́маўшчынай Ды́маўшчынаю |
М. |
Ды́маўшчыне |