Дуні́лавічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Дуні́лавічы | |
| Дуні́лавіч Дуні́лавічаў |
|
| Дуні́лавічам | |
| Дуні́лавічы | |
| Дуні́лавічамі | |
| Дуні́лавічах |
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Скарачэннідуні́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дуні́т | дуні́ты | |
| дуні́ту | дуні́таў | |
| дуні́ту | дуні́там | |
| дуні́т | дуні́ты | |
| дуні́там | дуні́тамі | |
| дуні́це | дуні́тах |
Крыніцы:
дуні́тавы
прыметнік, адносны
| дуні́тавы | дуні́тавая | дуні́тавае | дуні́тавыя | |
| дуні́тавага | дуні́тавай дуні́тавае |
дуні́тавага | дуні́тавых | |
| дуні́таваму | дуні́тавай | дуні́таваму | дуні́тавым | |
| дуні́тавы ( дуні́тавага ( |
дуні́тавую | дуні́тавае | дуні́тавыя ( дуні́тавых ( |
|
| дуні́тавым | дуні́тавай дуні́таваю |
дуні́тавым | дуні́тавымі | |
| дуні́тавым | дуні́тавай | дуні́тавым | дуні́тавых | |
Крыніцы:
Дунічы́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Дунічы́ | |
| Дунічо́ў | |
| Дуніча́м | |
| Дунічы́ | |
| Дуніча́мі | |
| Дуніча́х |
ду́нуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| ду́ну | ду́нем | |
| ду́неш | ду́неце | |
| ду́не | ду́нуць | |
| Прошлы час | ||
| ду́нуў | ду́нулі | |
| ду́нула | ||
| ду́нула | ||
| Загадны лад | ||
| ду́нь | ду́ньце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| ду́нуўшы | ||
Крыніцы:
Ду́нцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Ду́нцы | |
| Ду́нцаў | |
| Ду́нцам | |
| Ду́нцы | |
| Ду́нцамі | |
| Ду́нцах |