дасве́дчаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дасве́дчаны |
дасве́дчаная |
дасве́дчанае |
дасве́дчаныя |
Р. |
дасве́дчанага |
дасве́дчанай дасве́дчанае |
дасве́дчанага |
дасве́дчаных |
Д. |
дасве́дчанаму |
дасве́дчанай |
дасве́дчанаму |
дасве́дчаным |
В. |
дасве́дчаны (неадуш.) дасве́дчанага (адуш.) |
дасве́дчаную |
дасве́дчанае |
дасве́дчаныя (неадуш.) дасве́дчаных (адуш.) |
Т. |
дасве́дчаным |
дасве́дчанай дасве́дчанаю |
дасве́дчаным |
дасве́дчанымі |
М. |
дасве́дчаным |
дасве́дчанай |
дасве́дчаным |
дасве́дчаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дасве́дчвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дасве́дчваюся |
дасве́дчваемся |
2-я ас. |
дасве́дчваешся |
дасве́дчваецеся |
3-я ас. |
дасве́дчваецца |
дасве́дчваюцца |
Прошлы час |
м. |
дасве́дчваўся |
дасве́дчваліся |
ж. |
дасве́дчвалася |
н. |
дасве́дчвалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
дасве́дчвайся |
дасве́дчвайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
дасве́дчваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
дасве́дчваць
‘даводзіць да ведама, расказваць, сведчыць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дасве́дчваю |
дасве́дчваем |
2-я ас. |
дасве́дчваеш |
дасве́дчваеце |
3-я ас. |
дасве́дчвае |
дасве́дчваюць |
Прошлы час |
м. |
дасве́дчваў |
дасве́дчвалі |
ж. |
дасве́дчвала |
н. |
дасве́дчвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
дасве́дчвай |
дасве́дчвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
дасве́дчваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
дасве́дчыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дасве́дчуся |
дасве́дчымся |
2-я ас. |
дасве́дчышся |
дасве́дчыцеся |
3-я ас. |
дасве́дчыцца |
дасве́дчацца |
Прошлы час |
м. |
дасве́дчыўся |
дасве́дчыліся |
ж. |
дасве́дчылася |
н. |
дасве́дчылася |
Загадны лад |
2-я ас. |
дасве́дчыся |
дасве́дчыцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
дасве́дчыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
дасве́дчыць
‘давесці да ведама, расказаць, засведчыць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дасве́дчу |
дасве́дчым |
2-я ас. |
дасве́дчыш |
дасве́дчыце |
3-я ас. |
дасве́дчыць |
дасве́дчаць |
Прошлы час |
м. |
дасве́дчыў |
дасве́дчылі |
ж. |
дасве́дчыла |
н. |
дасве́дчыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
дасве́дчы |
дасве́дчыце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
дасве́дчыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
дасве́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
дасве́т |
Р. |
дасве́ту |
Д. |
дасве́ту |
В. |
дасве́т |
Т. |
дасве́там |
М. |
дасве́це |
Крыніцы:
piskunou2012.
дасве́цце
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
дасве́цце |
Р. |
дасве́цця |
Д. |
дасве́ццю |
В. |
дасве́цце |
Т. |
дасве́ццем |
М. |
дасве́цці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.