дасве́дчваць
‘даводзіць да ведама, расказваць, сведчыць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| дасве́дчваю | дасве́дчваем | |
| дасве́дчваеш | дасве́дчваеце | |
| дасве́дчвае | дасве́дчваюць | |
| Прошлы час | ||
| дасве́дчваў | дасве́дчвалі | |
| дасве́дчвала | ||
| дасве́дчвала | ||
| Загадны лад | ||
| дасве́дчвай | дасве́дчвайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| дасве́дчваючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)