Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

вінагра́дарства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вінаградатэрапі́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	вінаградатэрапі́я
Р.	вінаградатэрапі́і
Д.	вінаградатэрапі́і
В.	вінаградатэрапі́ю
Т.	вінаградатэрапі́яй вінаградатэрапі́яю
М.	вінаградатэрапі́і

Крыніцы: piskunou2012.

Вінагра́даўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	Вінагра́даўка
Р.	Вінагра́даўкі
Д.	Вінагра́даўцы
В.	Вінагра́даўку
Т.	Вінагра́даўкай Вінагра́даўкаю
М.	Вінагра́даўцы

вінагра́дзіна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	вінагра́дзіна	вінагра́дзіны
Р.	вінагра́дзіны	вінагра́дзін
Д.	вінагра́дзіне	вінагра́дзінам
В.	вінагра́дзіну	вінагра́дзіны
Т.	вінагра́дзінай вінагра́дзінаю	вінагра́дзінамі
М.	вінагра́дзіне	вінагра́дзінах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вінагра́дзінка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	вінагра́дзінка	вінагра́дзінкі
Р.	вінагра́дзінкі	вінагра́дзінак
Д.	вінагра́дзінцы	вінагра́дзінкам
В.	вінагра́дзінку	вінагра́дзінкі
Т.	вінагра́дзінкай вінагра́дзінкаю	вінагра́дзінкамі
М.	вінагра́дзінцы	вінагра́дзінках

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

вінагра́днік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вінагра́днікавы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	вінагра́днікавы	вінагра́днікавая	вінагра́днікавае	вінагра́днікавыя
Р.	вінагра́днікавага	вінагра́днікавай вінагра́днікавае	вінагра́днікавага	вінагра́днікавых
Д.	вінагра́днікаваму	вінагра́днікавай	вінагра́днікаваму	вінагра́днікавым
В.	вінагра́днікавы (неадуш.) вінагра́днікавага (адуш.)	вінагра́днікавую	вінагра́днікавае	вінагра́днікавыя (неадуш.) вінагра́днікавых (адуш.)
Т.	вінагра́днікавым	вінагра́днікавай вінагра́днікаваю	вінагра́днікавым	вінагра́днікавымі
М.	вінагра́днікавым	вінагра́днікавай	вінагра́днікавым	вінагра́днікавых

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

вінагра́дны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	вінагра́дны	вінагра́дная	вінагра́днае	вінагра́дныя
Р.	вінагра́днага	вінагра́днай вінагра́днае	вінагра́днага	вінагра́дных
Д.	вінагра́днаму	вінагра́днай	вінагра́днаму	вінагра́дным
В.	вінагра́дны (неадуш.) вінагра́днага (адуш.)	вінагра́дную	вінагра́днае	вінагра́дныя (неадуш.) вінагра́дных (адуш.)
Т.	вінагра́дным	вінагра́днай вінагра́днаю	вінагра́дным	вінагра́днымі
М.	вінагра́дным	вінагра́днай	вінагра́дным	вінагра́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вінагра́дныя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Вінагро́ды

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Verbum