Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
абгджзклмнопстуфхцчшыэ’

арфаэпі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. арфаэпі́ст арфаэпі́сты
Р. арфаэпі́ста арфаэпі́стаў
Д. арфаэпі́сту арфаэпі́стам
В. арфаэпі́ста арфаэпі́стаў
Т. арфаэпі́стам арфаэпі́стамі
М. арфаэпі́сце арфаэпі́стах

Крыніцы: piskunou2012.

арфаэпі́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. арфаэпі́стка арфаэпі́сткі
Р. арфаэпі́сткі арфаэпі́стак
Д. арфаэпі́стцы арфаэпі́сткам
В. арфаэпі́стку арфаэпі́стак
Т. арфаэпі́сткай
арфаэпі́сткаю		 арфаэпі́сткамі
М. арфаэпі́стцы арфаэпі́стках

Крыніцы: piskunou2012.

арфаэпі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. арфаэпі́чны арфаэпі́чная арфаэпі́чнае арфаэпі́чныя
Р. арфаэпі́чнага арфаэпі́чнай
арфаэпі́чнае		 арфаэпі́чнага арфаэпі́чных
Д. арфаэпі́чнаму арфаэпі́чнай арфаэпі́чнаму арфаэпі́чным
В. арфаэпі́чны (неадуш.)
арфаэпі́чнага (адуш.)		 арфаэпі́чную арфаэпі́чнае арфаэпі́чныя (неадуш.)
арфаэпі́чных (адуш.)
Т. арфаэпі́чным арфаэпі́чнай
арфаэпі́чнаю		 арфаэпі́чным арфаэпі́чнымі
М. арфаэпі́чным арфаэпі́чнай арфаэпі́чным арфаэпі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

арфаэ́пія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. арфаэ́пія
Р. арфаэ́піі
Д. арфаэ́піі
В. арфаэ́пію
Т. арфаэ́піяй
арфаэ́піяю
М. арфаэ́піі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

арфі́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. арфі́зм
Р. арфі́зму
Д. арфі́зму
В. арфі́зм
Т. арфі́змам
М. арфі́зме

Крыніцы: piskunou2012.

арфі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. арфі́ст арфі́сты
Р. арфі́ста арфі́стаў
Д. арфі́сту арфі́стам
В. арфі́ста арфі́стаў
Т. арфі́стам арфі́стамі
М. арфі́сце арфі́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

арфі́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. арфі́стка арфі́сткі
Р. арфі́сткі арфі́стак
Д. арфі́стцы арфі́сткам
В. арфі́стку арфі́стак
Т. арфі́сткай
арфі́сткаю		 арфі́сткамі
М. арфі́стцы арфі́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

арфі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. арфі́чны арфі́чная арфі́чнае арфі́чныя
Р. арфі́чнага арфі́чнай
арфі́чнае		 арфі́чнага арфі́чных
Д. арфі́чнаму арфі́чнай арфі́чнаму арфі́чным
В. арфі́чны (неадуш.)
арфі́чнага (адуш.)		 арфі́чную арфі́чнае арфі́чныя (неадуш.)
арфі́чных (адуш.)
Т. арфі́чным арфі́чнай
арфі́чнаю		 арфі́чным арфі́чнымі
М. арфі́чным арфі́чнай арфі́чным арфі́чных

Крыніцы: piskunou2012.