арфаэпі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. арфаэпі́чны арфаэпі́чная арфаэпі́чнае арфаэпі́чныя
Р. арфаэпі́чнага арфаэпі́чнай
арфаэпі́чнае		 арфаэпі́чнага арфаэпі́чных
Д. арфаэпі́чнаму арфаэпі́чнай арфаэпі́чнаму арфаэпі́чным
В. арфаэпі́чны (неадуш.)
арфаэпі́чнага (адуш.)		 арфаэпі́чную арфаэпі́чнае арфаэпі́чныя (неадуш.)
арфаэпі́чных (адуш.)
Т. арфаэпі́чным арфаэпі́чнай
арфаэпі́чнаю		 арфаэпі́чным арфаэпі́чнымі
М. арфаэпі́чным арфаэпі́чнай арфаэпі́чным арфаэпі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)