арфаэпі́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. арфаэпі́стка арфаэпі́сткі
Р. арфаэпі́сткі арфаэпі́стак
Д. арфаэпі́стцы арфаэпі́сткам
В. арфаэпі́стку арфаэпі́стак
Т. арфаэпі́сткай
арфаэпі́сткаю		 арфаэпі́сткамі
М. арфаэпі́стцы арфаэпі́стках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)