Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

дэзактывава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэзактывава́ны дэзактывава́ная дэзактывава́нае дэзактывава́ныя
Р. дэзактывава́нага дэзактывава́най
дэзактывава́нае
дэзактывава́нага дэзактывава́ных
Д. дэзактывава́наму дэзактывава́най дэзактывава́наму дэзактывава́ным
В. дэзактывава́ны (неадуш.)
дэзактывава́нага (адуш.)
дэзактывава́ную дэзактывава́нае дэзактывава́ныя (неадуш.)
дэзактывава́ных (адуш.)
Т. дэзактывава́ным дэзактывава́най
дэзактывава́наю
дэзактывава́ным дэзактывава́нымі
М. дэзактывава́ным дэзактывава́най дэзактывава́ным дэзактывава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

дэзактывава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэзактывава́ны дэзактывава́ная дэзактывава́нае дэзактывава́ныя
Р. дэзактывава́нага дэзактывава́най
дэзактывава́нае
дэзактывава́нага дэзактывава́ных
Д. дэзактывава́наму дэзактывава́най дэзактывава́наму дэзактывава́ным
В. дэзактывава́ны (неадуш.)
дэзактывава́нага (адуш.)
дэзактывава́ную дэзактывава́нае дэзактывава́ныя (неадуш.)
дэзактывава́ных (адуш.)
Т. дэзактывава́ным дэзактывава́най
дэзактывава́наю
дэзактывава́ным дэзактывава́нымі
М. дэзактывава́ным дэзактывава́най дэзактывава́ным дэзактывава́ных

Кароткая форма: дэзактывава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

дэзактывава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэзактывава́ны дэзактывава́ная дэзактывава́нае дэзактывава́ныя
Р. дэзактывава́нага дэзактывава́най
дэзактывава́нае
дэзактывава́нага дэзактывава́ных
Д. дэзактывава́наму дэзактывава́най дэзактывава́наму дэзактывава́ным
В. дэзактывава́ны (неадуш.)
дэзактывава́нага (адуш.)
дэзактывава́ную дэзактывава́нае дэзактывава́ныя (неадуш.)
дэзактывава́ных (адуш.)
Т. дэзактывава́ным дэзактывава́най
дэзактывава́наю
дэзактывава́ным дэзактывава́нымі
М. дэзактывава́ным дэзактывава́най дэзактывава́ным дэзактывава́ных

Кароткая форма: дэзактывава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

дэзактывава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. дэзактыву́ецца дэзактыву́юцца
Прошлы час
м. дэзактывава́ўся дэзактывава́ліся
ж. дэзактывава́лася
н. дэзактывава́лася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дэзактывава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дэзактыву́ю дэзактыву́ем
2-я ас. дэзактыву́еш дэзактыву́еце
3-я ас. дэзактыву́е дэзактыву́юць
Прошлы час
м. дэзактывава́ў дэзактывава́лі
ж. дэзактывава́ла
н. дэзактывава́ла
Загадны лад
2-я ас. дэзактыву́й дэзактыву́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дэзактыву́ючы

Крыніцы: dzsl2007, sbm2012, tsbm1984.

дэзактывава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дэзактыву́ю дэзактыву́ем
2-я ас. дэзактыву́еш дэзактыву́еце
3-я ас. дэзактыву́е дэзактыву́юць
Прошлы час
м. дэзактывава́ў дэзактывава́лі
ж. дэзактывава́ла
н. дэзактывава́ла
Загадны лад
2-я ас. дэзактыву́й дэзактыву́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час дэзактывава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, sbm2012, tsbm1984.

дэзактывацы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэзактывацы́йны дэзактывацы́йная дэзактывацы́йнае дэзактывацы́йныя
Р. дэзактывацы́йнага дэзактывацы́йнай
дэзактывацы́йнае
дэзактывацы́йнага дэзактывацы́йных
Д. дэзактывацы́йнаму дэзактывацы́йнай дэзактывацы́йнаму дэзактывацы́йным
В. дэзактывацы́йны (неадуш.)
дэзактывацы́йнага (адуш.)
дэзактывацы́йную дэзактывацы́йнае дэзактывацы́йныя (неадуш.)
дэзактывацы́йных (адуш.)
Т. дэзактывацы́йным дэзактывацы́йнай
дэзактывацы́йнаю
дэзактывацы́йным дэзактывацы́йнымі
М. дэзактывацы́йным дэзактывацы́йнай дэзактывацы́йным дэзактывацы́йных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

дэзактыва́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дэзактыва́цыя
Р. дэзактыва́цыі
Д. дэзактыва́цыі
В. дэзактыва́цыю
Т. дэзактыва́цыяй
дэзактыва́цыяю
М. дэзактыва́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дэзаміні́раванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дэзаміні́раванне
Р. дэзаміні́равання
Д. дэзаміні́раванню
В. дэзаміні́раванне
Т. дэзаміні́раваннем
М. дэзаміні́раванні

Крыніцы: piskunou2012.

дэзаміні́раваны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэзаміні́раваны дэзаміні́раваная дэзаміні́раванае дэзаміні́раваныя
Р. дэзаміні́раванага дэзаміні́раванай
дэзаміні́раванае
дэзаміні́раванага дэзаміні́раваных
Д. дэзаміні́раванаму дэзаміні́раванай дэзаміні́раванаму дэзаміні́раваным
В. дэзаміні́раваны (неадуш.)
дэзаміні́раванага (адуш.)
дэзаміні́раваную дэзаміні́раванае дэзаміні́раваныя (неадуш.)
дэзаміні́раваных (адуш.)
Т. дэзаміні́раваным дэзаміні́раванай
дэзаміні́раванаю
дэзаміні́раваным дэзаміні́раванымі
М. дэзаміні́раваным дэзаміні́раванай дэзаміні́раваным дэзаміні́раваных

Крыніцы: piskunou2012.