дапушча́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дапушча́льны |
дапушча́льная |
дапушча́льнае |
дапушча́льныя |
Р. |
дапушча́льнага |
дапушча́льнай дапушча́льнае |
дапушча́льнага |
дапушча́льных |
Д. |
дапушча́льнаму |
дапушча́льнай |
дапушча́льнаму |
дапушча́льным |
В. |
дапушча́льны (неадуш.) дапушча́льнага (адуш.) |
дапушча́льную |
дапушча́льнае |
дапушча́льныя (неадуш.) дапушча́льных (адуш.) |
Т. |
дапушча́льным |
дапушча́льнай дапушча́льнаю |
дапушча́льным |
дапушча́льнымі |
М. |
дапушча́льным |
дапушча́льнай |
дапушча́льным |
дапушча́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дапу́шчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дапу́шчаны |
дапу́шчаная |
дапу́шчанае |
дапу́шчаныя |
Р. |
дапу́шчанага |
дапу́шчанай дапу́шчанае |
дапу́шчанага |
дапу́шчаных |
Д. |
дапу́шчанаму |
дапу́шчанай |
дапу́шчанаму |
дапу́шчаным |
В. |
дапу́шчаны (неадуш.) дапу́шчанага (адуш.) |
дапу́шчаную |
дапу́шчанае |
дапу́шчаныя (неадуш.) дапу́шчаных (адуш.) |
Т. |
дапу́шчаным |
дапу́шчанай дапу́шчанаю |
дапу́шчаным |
дапу́шчанымі |
М. |
дапу́шчаным |
дапу́шчанай |
дапу́шчаным |
дапу́шчаных |
Кароткая форма: дапу́шчана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дапушчо́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дапушчо́ны |
дапушчо́ная |
дапушчо́нае |
дапушчо́ныя |
Р. |
дапушчо́нага |
дапушчо́най дапушчо́нае |
дапушчо́нага |
дапушчо́ных |
Д. |
дапушчо́наму |
дапушчо́най |
дапушчо́наму |
дапушчо́ным |
В. |
дапушчо́ны (неадуш.) дапушчо́нага (адуш.) |
дапушчо́ную |
дапушчо́нае |
дапушчо́ныя (неадуш.) дапушчо́ных (адуш.) |
Т. |
дапушчо́ным |
дапушчо́най дапушчо́наю |
дапушчо́ным |
дапушчо́нымі |
М. |
дапушчо́ным |
дапушчо́най |
дапушчо́ным |
дапушчо́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дапушчэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дапушчэ́нне |
дапушчэ́нні |
Р. |
дапушчэ́ння |
дапушчэ́нняў |
Д. |
дапушчэ́нню |
дапушчэ́нням |
В. |
дапушчэ́нне |
дапушчэ́нні |
Т. |
дапушчэ́ннем |
дапушчэ́ннямі |
М. |
дапушчэ́нні |
дапушчэ́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дапха́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дапха́ны |
дапха́ная |
дапха́нае |
дапха́ныя |
Р. |
дапха́нага |
дапха́най дапха́нае |
дапха́нага |
дапха́ных |
Д. |
дапха́наму |
дапха́най |
дапха́наму |
дапха́ным |
В. |
дапха́ны (неадуш.) дапха́нага (адуш.) |
дапха́ную |
дапха́нае |
дапха́ныя (неадуш.) дапха́ных (адуш.) |
Т. |
дапха́ным |
дапха́най дапха́наю |
дапха́ным |
дапха́нымі |
М. |
дапха́ным |
дапха́най |
дапха́ным |
дапха́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
дапха́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дапха́ны |
дапха́ная |
дапха́нае |
дапха́ныя |
Р. |
дапха́нага |
дапха́най дапха́нае |
дапха́нага |
дапха́ных |
Д. |
дапха́наму |
дапха́най |
дапха́наму |
дапха́ным |
В. |
дапха́ны (неадуш.) дапха́нага (адуш.) |
дапха́ную |
дапха́нае |
дапха́ныя (неадуш.) дапха́ных (адуш.) |
Т. |
дапха́ным |
дапха́най дапха́наю |
дапха́ным |
дапха́нымі |
М. |
дапха́ным |
дапха́най |
дапха́ным |
дапха́ных |
Кароткая форма: дапха́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
дапха́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дапха́юся |
дапха́емся |
2-я ас. |
дапха́ешся |
дапха́ецеся |
3-я ас. |
дапха́ецца |
дапха́юцца |
Прошлы час |
м. |
дапха́ўся |
дапха́ліся |
ж. |
дапха́лася |
н. |
дапха́лася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
дапха́ўшыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
дапха́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дапха́ю |
дапха́ем |
2-я ас. |
дапха́еш |
дапха́еце |
3-я ас. |
дапха́е |
дапха́юць |
Прошлы час |
м. |
дапха́ў |
дапха́лі |
ж. |
дапха́ла |
н. |
дапха́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
дапха́й |
дапха́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
дапха́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дапхну́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дапхну́ся |
дапхнё́мся |
2-я ас. |
дапхне́шся |
дапхняце́ся |
3-я ас. |
дапхне́цца |
дапхну́цца |
Прошлы час |
м. |
дапхну́ўся |
дапхну́ліся |
ж. |
дапхну́лася |
н. |
дапхну́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
дапхні́ся |
дапхні́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
дапхну́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.