дапушчо́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дапушчо́ны дапушчо́ная дапушчо́нае дапушчо́ныя
Р. дапушчо́нага дапушчо́най
дапушчо́нае		 дапушчо́нага дапушчо́ных
Д. дапушчо́наму дапушчо́най дапушчо́наму дапушчо́ным
В. дапушчо́ны (неадуш.)
дапушчо́нага (адуш.)		 дапушчо́ную дапушчо́нае дапушчо́ныя (неадуш.)
дапушчо́ных (адуш.)
Т. дапушчо́ным дапушчо́най
дапушчо́наю		 дапушчо́ным дапушчо́нымі
М. дапушчо́ным дапушчо́най дапушчо́ным дапушчо́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)