эўфемісты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
эўфемісты́чны |
эўфемісты́чная |
эўфемісты́чнае |
эўфемісты́чныя |
| Р. |
эўфемісты́чнага |
эўфемісты́чнай
эўфемісты́чнае |
эўфемісты́чнага |
эўфемісты́чных |
| Д. |
эўфемісты́чнаму |
эўфемісты́чнай |
эўфемісты́чнаму |
эўфемісты́чным |
| В. |
эўфемісты́чны (неадуш.)
эўфемісты́чнага (адуш.) |
эўфемісты́чную |
эўфемісты́чнае |
эўфемісты́чныя (неадуш.)
эўфемісты́чных (адуш.) |
| Т. |
эўфемісты́чным |
эўфемісты́чнай
эўфемісты́чнаю |
эўфемісты́чным |
эўфемісты́чнымі |
| М. |
эўфемісты́чным |
эўфемісты́чнай |
эўфемісты́чным |
эўфемісты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
эўфілі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
эўфілі́н |
| Р. |
эўфілі́ну |
| Д. |
эўфілі́ну |
| В. |
эўфілі́н |
| Т. |
эўфілі́нам |
| М. |
эўфілі́не |
Крыніцы:
piskunou2012.
эўфо́ніка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
эўфо́ніка |
| Р. |
эўфо́нікі |
| Д. |
эўфо́ніцы |
| В. |
эўфо́ніку |
| Т. |
эўфо́нікай
эўфо́нікаю |
| М. |
эўфо́ніцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
эўфуі́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
эўфуі́зм |
| Р. |
эўфуі́зму |
| Д. |
эўфуі́зму |
| В. |
эўфуі́зм |
| Т. |
эўфуі́змам |
| М. |
эўфуі́зме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
эўфуісты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
эўфуісты́чны |
эўфуісты́чная |
эўфуісты́чнае |
эўфуісты́чныя |
| Р. |
эўфуісты́чнага |
эўфуісты́чнай
эўфуісты́чнае |
эўфуісты́чнага |
эўфуісты́чных |
| Д. |
эўфуісты́чнаму |
эўфуісты́чнай |
эўфуісты́чнаму |
эўфуісты́чным |
| В. |
эўфуісты́чны (неадуш.)
эўфуісты́чнага (адуш.) |
эўфуісты́чную |
эўфуісты́чнае |
эўфуісты́чныя (неадуш.)
эўфуісты́чных (адуш.) |
| Т. |
эўфуісты́чным |
эўфуісты́чнай
эўфуісты́чнаю |
эўфуісты́чным |
эўфуісты́чнымі |
| М. |
эўфуісты́чным |
эўфуісты́чнай |
эўфуісты́чным |
эўфуісты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
эўхле́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
эўхле́на |
эўхле́ны |
| Р. |
эўхле́ны |
эўхле́н |
| Д. |
эўхле́не |
эўхле́нам |
| В. |
эўхле́ну |
эўхле́ны |
| Т. |
эўхле́най
эўхле́наю |
эўхле́намі |
| М. |
эўхле́не |
эўхле́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
э́фа
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
э́фа |
э́фы |
| Р. |
э́фы |
э́ф |
| Д. |
э́фе |
э́фам |
| В. |
э́фу |
э́ф |
| Т. |
э́фай
э́фаю |
э́фамі |
| М. |
э́фе |
э́фах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
эфе́б
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
эфе́б |
эфе́бы |
| Р. |
эфе́ба |
эфе́баў |
| Д. |
эфе́бу |
эфе́бам |
| В. |
эфе́ба |
эфе́баў |
| Т. |
эфе́бам |
эфе́бамі |
| М. |
эфе́бе |
эфе́бах |
Крыніцы:
piskunou2012.
эфебалі́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
эфебалі́я |
| Р. |
эфебалі́і |
| Д. |
эфебалі́і |
| В. |
эфебалі́ю |
| Т. |
эфебалі́яй
эфебалі́яю |
| М. |
эфебалі́і |
Крыніцы:
piskunou2012.
эфе́бія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
эфе́бія |
| Р. |
эфе́біі |
| Д. |
эфе́біі |
| В. |
эфе́бію |
| Т. |
эфе́біяй
эфе́біяю |
| М. |
эфе́біі |
Крыніцы:
piskunou2012.