эўфуісты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эўфуісты́чны эўфуісты́чная эўфуісты́чнае эўфуісты́чныя
Р. эўфуісты́чнага эўфуісты́чнай
эўфуісты́чнае		 эўфуісты́чнага эўфуісты́чных
Д. эўфуісты́чнаму эўфуісты́чнай эўфуісты́чнаму эўфуісты́чным
В. эўфуісты́чны (неадуш.)
эўфуісты́чнага (адуш.)		 эўфуісты́чную эўфуісты́чнае эўфуісты́чныя (неадуш.)
эўфуісты́чных (адуш.)
Т. эўфуісты́чным эўфуісты́чнай
эўфуісты́чнаю		 эўфуісты́чным эўфуісты́чнымі
М. эўфуісты́чным эўфуісты́чнай эўфуісты́чным эўфуісты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)