эўфемісты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эўфемісты́чны эўфемісты́чная эўфемісты́чнае эўфемісты́чныя
Р. эўфемісты́чнага эўфемісты́чнай
эўфемісты́чнае		 эўфемісты́чнага эўфемісты́чных
Д. эўфемісты́чнаму эўфемісты́чнай эўфемісты́чнаму эўфемісты́чным
В. эўфемісты́чны (неадуш.)
эўфемісты́чнага (адуш.)		 эўфемісты́чную эўфемісты́чнае эўфемісты́чныя (неадуш.)
эўфемісты́чных (адуш.)
Т. эўфемісты́чным эўфемісты́чнай
эўфемісты́чнаю		 эўфемісты́чным эўфемісты́чнымі
М. эўфемісты́чным эўфемісты́чнай эўфемісты́чным эўфемісты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)