даручы́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
		| Будучы час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			даручу́ся | 
			дару́чымся | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			дару́чышся | 
			дару́чыцеся | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			дару́чыцца | 
			дару́чацца | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			даручы́ўся | 
			даручы́ліся | 
		
		
			| ж. | 
			даручы́лася | 
		
		
			| н. | 
			даручы́лася | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			даручы́ся | 
			даручы́цеся | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| прош. час | 
			даручы́ўшыся | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
даручы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
		| Будучы час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			даручу́ | 
			дару́чым | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			дару́чыш | 
			дару́чыце | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			дару́чыць | 
			дару́чаць | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			даручы́ў | 
			даручы́лі | 
		
		
			| ж. | 
			даручы́ла | 
		
		
			| н. | 
			даручы́ла | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			даручы́ | 
			даручы́це | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| прош. час | 
			даручы́ўшы | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
даручэ́нец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			даручэ́нец | 
			даручэ́нцы | 
			
		
			| Р. | 
			даручэ́нца | 
			даручэ́нцаў | 
			
		
			| Д. | 
			даручэ́нцу | 
			даручэ́нцам | 
			
		
			| В. | 
			даручэ́нца | 
			даручэ́нцаў | 
			
		
			| Т. | 
			даручэ́нцам | 
			даручэ́нцамі | 
			
		
			| М. | 
			даручэ́нцу | 
			даручэ́нцах | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996.
даручэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			даручэ́нне | 
			даручэ́нні | 
			
		
			| Р. | 
			даручэ́ння | 
			даручэ́нняў | 
			
		
			| Д. | 
			даручэ́нню | 
			даручэ́нням | 
			
		
			| В. | 
			даручэ́нне | 
			даручэ́нні | 
			
		
			| Т. | 
			даручэ́ннем | 
			даручэ́ннямі | 
			
		
			| М. | 
			даручэ́нні | 
			даручэ́ннях | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
да́рчы
прыметнік, адносны
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			да́рчы | 
					да́рчая | 
					да́рчае | 
					да́рчыя | 
					
		
			| Р. | 
			да́рчага | 
					да́рчай да́рчае | 
					да́рчага | 
					да́рчых | 
					
		
			| Д. | 
			да́рчаму | 
					да́рчай | 
					да́рчаму | 
					да́рчым | 
					
		
			| В. | 
			да́рчы (неадуш.) да́рчага (адуш.) | 
					да́рчую | 
					да́рчае | 
					да́рчыя (неадуш.) да́рчых (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			да́рчым | 
					да́рчай да́рчаю | 
					да́рчым | 
					да́рчымі | 
					
		
			| М. | 
			да́рчым | 
					да́рчай | 
					да́рчым | 
					да́рчых | 
					
		
 
Крыніцы:
	
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996.
да́ршчына
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			
		
	
	
		
			| Н. | 
			да́ршчына | 
			
		
			| Р. | 
			да́ршчыны | 
			
		
			| Д. | 
			да́ршчыне | 
			
		
			| В. | 
			да́ршчыну | 
			
		
			| Т. | 
			да́ршчынай да́ршчынаю | 
			
		
			| М. | 
			да́ршчыне | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
Дары́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
		
	
		
			 | 
			
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			Дары́ | 
			
		
			| Р. | 
			Даро́ў | 
			
		
			| Д. | 
			Дара́м | 
			
		
			| В. | 
			Дары́ | 
			
		
			| Т. | 
			Дара́мі | 
			
		
			| М. | 
			Дара́х | 
			
		
 
	
дарыва́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
		| Цяперашні час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			дарыва́юся | 
			дарыва́емся | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			дарыва́ешся | 
			дарыва́ецеся | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			дарыва́ецца | 
			дарыва́юцца | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			дарыва́ўся | 
			дарыва́ліся | 
		
		
			| ж. | 
			дарыва́лася | 
		
		
			| н. | 
			дарыва́лася | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			дарыва́йся | 
			дарыва́йцеся | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| цяп. час | 
			дарыва́ючыся | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996.
дарыва́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Цяперашні час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			дарыва́ю | 
			дарыва́ем | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			дарыва́еш | 
			дарыва́еце | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			дарыва́е | 
			дарыва́юць | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			дарыва́ў | 
			дарыва́лі | 
		
		
			| ж. | 
			дарыва́ла | 
		
		
			| н. | 
			дарыва́ла | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			дарыва́й | 
			дарыва́йце | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| цяп. час | 
			дарыва́ючы | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012.
Да́рый
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			Да́рый | 
			Да́рыі | 
			
		
			| Р. | 
			Да́рыя | 
			Да́рыяў | 
			
		
			| Д. | 
			Да́рыю | 
			Да́рыям | 
			
		
			| В. | 
			Да́рыя | 
			Да́рыяў | 
			
		
			| Т. | 
			Да́рыем | 
			Да́рыямі | 
			
		
			| М. | 
			Да́рыю | 
			Да́рыях |