Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэя

дару́мзацца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дару́мзаюся дару́мзаемся
2-я ас. дару́мзаешся дару́мзаецеся
3-я ас. дару́мзаецца дару́мзаюцца
Прошлы час
м. дару́мзаўся дару́мзаліся
ж. дару́мзалася
н. дару́мзалася
Загадны лад
2-я ас. дару́мзайся дару́мзайцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час дару́мзаўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

дару́нак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дару́нак дару́нкі
Р. дару́нка дару́нкаў
Д. дару́нку дару́нкам
В. дару́нак дару́нкі
Т. дару́нкам дару́нкамі
М. дару́нку дару́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дару́піцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дару́плюся дару́пімся
2-я ас. дару́пішся дару́піцеся
3-я ас. дару́піцца дару́пяцца
Прошлы час
м. дару́піўся дару́піліся
ж. дару́пілася
н. дару́пілася
Загадны лад
2-я ас. дару́пся дару́пцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час дару́піўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

даруча́льніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. даруча́льніцтва даруча́льніцтвы
Р. даруча́льніцтва даруча́льніцтваў
Д. даруча́льніцтву даруча́льніцтвам
В. даруча́льніцтва даруча́льніцтвы
Т. даруча́льніцтвам даруча́льніцтвамі
М. даруча́льніцтве даруча́льніцтвах

Крыніцы: piskunou2012.

дару́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дару́чаны дару́чаная дару́чанае дару́чаныя
Р. дару́чанага дару́чанай
дару́чанае		 дару́чанага дару́чаных
Д. дару́чанаму дару́чанай дару́чанаму дару́чаным
В. дару́чаны (неадуш.)
дару́чанага (адуш.)		 дару́чаную дару́чанае дару́чаныя (неадуш.)
дару́чаных (адуш.)
Т. дару́чаным дару́чанай
дару́чанаю		 дару́чаным дару́чанымі
М. дару́чаным дару́чанай дару́чаным дару́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

дару́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дару́чаны дару́чаная дару́чанае дару́чаныя
Р. дару́чанага дару́чанай
дару́чанае		 дару́чанага дару́чаных
Д. дару́чанаму дару́чанай дару́чанаму дару́чаным
В. дару́чаны (неадуш.)
дару́чанага (адуш.)		 дару́чаную дару́чанае дару́чаныя (неадуш.)
дару́чаных (адуш.)
Т. дару́чаным дару́чанай
дару́чанаю		 дару́чаным дару́чанымі
М. дару́чаным дару́чанай дару́чаным дару́чаных

Кароткая форма: дару́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

даруча́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. даруча́ецца даруча́юцца
Прошлы час
м. даруча́ўся даруча́ліся
ж. даруча́лася
н. даруча́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

даруча́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. даруча́ю даруча́ем
2-я ас. даруча́еш даруча́еце
3-я ас. даруча́е даруча́юць
Прошлы час
м. даруча́ў даруча́лі
ж. даруча́ла
н. даруча́ла
Загадны лад
2-я ас. даруча́й даруча́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час даруча́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дару́чнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дару́чнік дару́чнікі
Р. дару́чніка дару́чнікаў
Д. дару́чніку дару́чнікам
В. дару́чніка дару́чнікаў
Т. дару́чнікам дару́чнікамі
М. дару́чніку дару́чніках

Крыніцы: piskunou2012.

дару́чніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дару́чніца дару́чніцы
Р. дару́чніцы дару́чніц
Д. дару́чніцы дару́чніцам
В. дару́чніцу дару́чніц
Т. дару́чніцай
дару́чніцаю		 дару́чніцамі
М. дару́чніцы дару́чніцах

Крыніцы: piskunou2012.