даруча́льніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
даруча́льніцтва | даруча́льніцтвы | |
даруча́льніцтва | даруча́льніцтваў | |
даруча́льніцтву | даруча́льніцтвам | |
даруча́льніцтва | даруча́льніцтвы | |
даруча́льніцтвам | даруча́льніцтвамі | |
даруча́льніцтве | даруча́льніцтвах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)