Verbum

анлайнавы слоўнік

каранё́вы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	каранё́вы	каранё́вая	каранё́вае	каранё́выя
Р.	каранё́вага	каранё́вай каранё́вае	каранё́вага	каранё́вых
Д.	каранё́ваму	каранё́вай	каранё́ваму	каранё́вым
В.	каранё́вы (неадуш.) каранё́вага (адуш.)	каранё́вую	каранё́вае	каранё́выя (неадуш.) каранё́вых (адуш.)
Т.	каранё́вым	каранё́вай каранё́ваю	каранё́вым	каранё́вымі
М.	каранё́вым	каранё́вай	каранё́вым	каранё́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

каранё́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: tsbm1984.

Каранё́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

каранё́ўскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	каранё́ўскі	каранё́ўская	каранё́ўскае	каранё́ўскія
Р.	каранё́ўскага	каранё́ўскай каранё́ўскае	каранё́ўскага	каранё́ўскіх
Д.	каранё́ўскаму	каранё́ўскай	каранё́ўскаму	каранё́ўскім
В.	каранё́ўскі (неадуш.) каранё́ўскага (адуш.)	каранё́ўскую	каранё́ўскае	каранё́ўскія (неадуш.) каранё́ўскіх (адуш.)
Т.	каранё́ўскім	каранё́ўскай каранё́ўскаю	каранё́ўскім	каранё́ўскімі
М.	каранё́ўскім	каранё́ўскай	каранё́ўскім	каранё́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Карані́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

каранізава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

каранізава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012.

каранізава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012.

караніза́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Каранікі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы