Каранё́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Каранё́ўка
Р. Каранё́ўкі
Д. Каранё́ўцы
В. Каранё́ўку
Т. Каранё́ўкай
Каранё́ўкаю
М. Каранё́ўцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)