Каранё́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Каранё́ва
Р. Каранё́ва
Д. Каранё́ву
В. Каранё́ва
Т. Каранё́вам
М. Каранё́ве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)