дапра́ць
‘скончыць праць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дапяру́ |
дапяро́м |
2-я ас. |
дапярэ́ш |
дапераце́ |
3-я ас. |
дапярэ́ |
дапяру́ць |
Прошлы час |
м. |
дапра́ў |
дапра́лі |
ж. |
дапра́ла |
н. |
дапра́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
дапяры́ |
дапяры́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
дапра́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
дапро́швацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дапро́шваюся |
дапро́шваемся |
2-я ас. |
дапро́шваешся |
дапро́шваецеся |
3-я ас. |
дапро́шваецца |
дапро́шваюцца |
Прошлы час |
м. |
дапро́шваўся |
дапро́шваліся |
ж. |
дапро́швалася |
н. |
дапро́швалася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
дапро́шваючыся |
Крыніцы:
krapivabr2012.
дапрыватызава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дапрыватызава́ны |
дапрыватызава́ная |
дапрыватызава́нае |
дапрыватызава́ныя |
Р. |
дапрыватызава́нага |
дапрыватызава́най |
дапрыватызава́нага |
дапрыватызава́ных |
Д. |
дапрыватызава́наму |
дапрыватызава́най |
дапрыватызава́наму |
дапрыватызава́ным |
В. |
дапрыватызава́ны |
дапрыватызава́ную |
дапрыватызава́нае |
дапрыватызава́ныя |
Т. |
дапрыватызава́ным |
дапрыватызава́най дапрыватызава́наю |
дапрыватызава́ным |
дапрыватызава́нымі |
М. |
дапрыватызава́ным |
дапрыватызава́най |
дапрыватызава́ным |
дапрыватызава́ных |
Кароткая форма: дапрыватызава́на.
Крыніцы:
sbm2012.
дапрызы́ўнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дапрызы́ўнік |
дапрызы́ўнікі |
Р. |
дапрызы́ўніка |
дапрызы́ўнікаў |
Д. |
дапрызы́ўніку |
дапрызы́ўнікам |
В. |
дапрызы́ўніка |
дапрызы́ўнікаў |
Т. |
дапрызы́ўнікам |
дапрызы́ўнікамі |
М. |
дапрызы́ўніку |
дапрызы́ўніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дапрызы́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дапрызы́ўны |
дапрызы́ўная |
дапрызы́ўнае |
дапрызы́ўныя |
Р. |
дапрызы́ўнага |
дапрызы́ўнай дапрызы́ўнае |
дапрызы́ўнага |
дапрызы́ўных |
Д. |
дапрызы́ўнаму |
дапрызы́ўнай |
дапрызы́ўнаму |
дапрызы́ўным |
В. |
дапрызы́ўны (неадуш.) дапрызы́ўнага (адуш.) |
дапрызы́ўную |
дапрызы́ўнае |
дапрызы́ўныя (неадуш.) дапрызы́ўных (адуш.) |
Т. |
дапрызы́ўным |
дапрызы́ўнай дапрызы́ўнаю |
дапрызы́ўным |
дапрызы́ўнымі |
М. |
дапрызы́ўным |
дапрызы́ўнай |
дапрызы́ўным |
дапрызы́ўных |
Іншыя варыянты:
дапрызыўны́.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дапрызыўны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дапрызыўны́ |
дапрызыўна́я |
дапрызыўно́е |
дапрызыўны́я |
Р. |
дапрызыўно́га |
дапрызыўно́й дапрызыўно́е |
дапрызыўно́га |
дапрызыўны́х |
Д. |
дапрызыўно́му |
дапрызыўно́й |
дапрызыўно́му |
дапрызыўны́м |
В. |
дапрызыўны́ (неадуш.) дапрызыўно́га (адуш.) |
дапрызыўну́ю |
дапрызыўно́е |
дапрызыўны́я (неадуш.) дапрызыўны́х (адуш.) |
Т. |
дапрызыўны́м |
дапрызыўно́й дапрызыўно́ю |
дапрызыўны́м |
дапрызыўны́мі |
М. |
дапрызыўны́м |
дапрызыўно́й |
дапрызыўны́м |
дапрызыўны́х |
Іншыя варыянты:
дапрызы́ўны.
Крыніцы:
piskunou2012.
дапрэ́гчы
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дапрагу́ |
дапражо́м |
2-я ас. |
дапражэ́ш |
дапражаце́ |
3-я ас. |
дапражэ́ |
дапрагу́ць |
Прошлы час |
м. |
дапро́г |
дапрэ́глі |
ж. |
дапрэ́гла |
н. |
дапрэ́гла |
Загадны лад |
2-я ас. |
дапражы́ |
дапражы́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
дапро́гшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
дапрэ́гчыся
дзеяслоў, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
дапражэ́цца |
дапрагу́цца |
Прошлы час |
м. |
дапро́гся |
дапрэ́гліся |
ж. |
дапрэ́глася |
н. |
дапрэ́глася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.