дапрызы́ўнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дапрызы́ўнік дапрызы́ўнікі
Р. дапрызы́ўніка дапрызы́ўнікаў
Д. дапрызы́ўніку дапрызы́ўнікам
В. дапрызы́ўніка дапрызы́ўнікаў
Т. дапрызы́ўнікам дапрызы́ўнікамі
М. дапрызы́ўніку дапрызы́ўніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)