дапра́ць

‘скончыць праць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дапяру́ дапяро́м
2-я ас. дапярэ́ш дапераце́
3-я ас. дапярэ́ дапяру́ць
Прошлы час
м. дапра́ў дапра́лі
ж. дапра́ла
н. дапра́ла
Загадны лад
2-я ас. дапяры́ дапяры́це
Дзеепрыслоўе
прош. час дапра́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)