дапра́ць
‘скончыць праць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
дапяру́ | дапяро́м | |
дапярэ́ш | дапераце́ | |
дапярэ́ | дапяру́ць | |
Прошлы час | ||
дапра́ў | дапра́лі | |
дапра́ла | ||
дапра́ла | ||
Загадны лад | ||
дапяры́ | дапяры́це | |
Дзеепрыслоўе | ||
дапра́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)