Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

дыспепты́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дыспепты́чны	дыспепты́чная	дыспепты́чнае	дыспепты́чныя
Р.	дыспепты́чнага	дыспепты́чнай дыспепты́чнае	дыспепты́чнага	дыспепты́чных
Д.	дыспепты́чнаму	дыспепты́чнай	дыспепты́чнаму	дыспепты́чным
В.	дыспепты́чны (неадуш.) дыспепты́чнага (адуш.)	дыспепты́чную	дыспепты́чнае	дыспепты́чныя (неадуш.) дыспепты́чных (адуш.)
Т.	дыспепты́чным	дыспепты́чнай дыспепты́чнаю	дыспепты́чным	дыспепты́чнымі
М.	дыспепты́чным	дыспепты́чнай	дыспепты́чным	дыспепты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

дыспергава́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дыспергава́льны	дыспергава́льная	дыспергава́льнае	дыспергава́льныя
Р.	дыспергава́льнага	дыспергава́льнай дыспергава́льнае	дыспергава́льнага	дыспергава́льных
Д.	дыспергава́льнаму	дыспергава́льнай	дыспергава́льнаму	дыспергава́льным
В.	дыспергава́льны (неадуш.) дыспергава́льнага (адуш.)	дыспергава́льную	дыспергава́льнае	дыспергава́льныя (неадуш.) дыспергава́льных (адуш.)
Т.	дыспергава́льным	дыспергава́льнай дыспергава́льнаю	дыспергава́льным	дыспергава́льнымі
М.	дыспергава́льным	дыспергава́льнай	дыспергава́льным	дыспергава́льных

Крыніцы: piskunou2012.

дыспергава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	дыспергава́нне	дыспергава́нні
Р.	дыспергава́ння	дыспергава́нняў
Д.	дыспергава́нню	дыспергава́нням
В.	дыспергава́нне	дыспергава́нні
Т.	дыспергава́ннем	дыспергава́ннямі
М.	дыспергава́нні	дыспергава́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

дыспергава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дыспергава́ны	дыспергава́ная	дыспергава́нае	дыспергава́ныя
Р.	дыспергава́нага	дыспергава́най дыспергава́нае	дыспергава́нага	дыспергава́ных
Д.	дыспергава́наму	дыспергава́най	дыспергава́наму	дыспергава́ным
В.	дыспергава́ны (неадуш.) дыспергава́нага (адуш.)	дыспергава́ную	дыспергава́нае	дыспергава́ныя (неадуш.) дыспергава́ных (адуш.)
Т.	дыспергава́ным	дыспергава́най дыспергава́наю	дыспергава́ным	дыспергава́нымі
М.	дыспергава́ным	дыспергава́най	дыспергава́ным	дыспергава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

дыспергава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дыспергава́ны	дыспергава́ная	дыспергава́нае	дыспергава́ныя
Р.	дыспергава́нага	дыспергава́най дыспергава́нае	дыспергава́нага	дыспергава́ных
Д.	дыспергава́наму	дыспергава́най	дыспергава́наму	дыспергава́ным
В.	дыспергава́ны (неадуш.) дыспергава́нага (адуш.)	дыспергава́ную	дыспергава́нае	дыспергава́ныя (неадуш.) дыспергава́ных (адуш.)
Т.	дыспергава́ным	дыспергава́най дыспергава́наю	дыспергава́ным	дыспергава́нымі
М.	дыспергава́ным	дыспергава́най	дыспергава́ным	дыспергава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

дыспергава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дыспергава́ны	дыспергава́ная	дыспергава́нае	дыспергава́ныя
Р.	дыспергава́нага	дыспергава́най дыспергава́нае	дыспергава́нага	дыспергава́ных
Д.	дыспергава́наму	дыспергава́най	дыспергава́наму	дыспергава́ным
В.	дыспергава́ны (неадуш.) дыспергава́нага (адуш.)	дыспергава́ную	дыспергава́нае	дыспергава́ныя (неадуш.) дыспергава́ных (адуш.)
Т.	дыспергава́ным	дыспергава́най дыспергава́наю	дыспергава́ным	дыспергава́нымі
М.	дыспергава́ным	дыспергава́най	дыспергава́ным	дыспергава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

дыспергава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	-	-
2-я ас.	-	-
3-я ас.	дыспергу́ецца	дыспергу́юцца
Прошлы час
м.	дыспергава́ўся	дыспергава́ліся
ж.	дыспергава́лася
н.	дыспергава́лася
Дзеепрыслоўе
цяп. час	дыспергу́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

дыспергава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	-	-
2-я ас.	-	-
3-я ас.	дыспергу́ецца	дыспергу́юцца
Прошлы час
м.	дыспергава́ўся	дыспергава́ліся
ж.	дыспергава́лася
н.	дыспергава́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час	дыспергава́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

дыспергава́ць

‘рассеяць (рассейваць) што-небудзь у выглядзе дробных часцінак у якім-небудзь асяроддзі’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	дыспергу́ю	дыспергу́ем
2-я ас.	дыспергу́еш	дыспергу́еце
3-я ас.	дыспергу́е	дыспергу́юць
Прошлы час
м.	дыспергава́ў	дыспергава́лі
ж.	дыспергава́ла
н.	дыспергава́ла
Загадны лад
2-я ас.	дыспергу́й	дыспергу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час	дыспергу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

дыспергава́ць

‘рассеяць (рассейваць) што-небудзь у выглядзе дробных часцінак у якім-небудзь асяроддзі’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	дыспергу́ю	дыспергу́ем
2-я ас.	дыспергу́еш	дыспергу́еце
3-я ас.	дыспергу́е	дыспергу́юць
Прошлы час
м.	дыспергава́ў	дыспергава́лі
ж.	дыспергава́ла
н.	дыспергава́ла
Загадны лад
2-я ас.	дыспергу́й	дыспергу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час	дыспергава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)