дыспергава́ць
‘рассеяць (рассейваць) што-небудзь у выглядзе дробных часцінак у якім-небудзь асяроддзі’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| дыспергу́ю | дыспергу́ем | |
| дыспергу́еш | дыспергу́еце | |
| дыспергу́е | дыспергу́юць | |
| Прошлы час | ||
| дыспергава́ў | дыспергава́лі | |
| дыспергава́ла | ||
| дыспергава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| дыспергу́й | дыспергу́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| дыспергава́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)