дыспергава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
дыспергава́нне | дыспергава́нні | |
дыспергава́ння | дыспергава́нняў | |
дыспергава́нню | дыспергава́нням | |
дыспергава́нне | дыспергава́нні | |
дыспергава́ннем | дыспергава́ннямі | |
дыспергава́нні | дыспергава́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)