дудзе́лка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| дудзе́лка | дудзе́лкі | |
| дудзе́лкі | дудзе́лак | |
| дудзе́лцы | дудзе́лкам | |
| дудзе́лку | дудзе́лкі | |
| дудзе́лкай дудзе́лкаю |
дудзе́лкамі | |
| дудзе́лцы | дудзе́лках |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Скарачэннідудзе́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| дудзе́нне | |
| дудзе́ння | |
| дудзе́нню | |
| дудзе́нне | |
| дудзе́ннем | |
| дудзе́нні |
Крыніцы:
дудзе́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| дуджу́ | дудзі́м | |
| дудзі́ш | дудзіце́ | |
| дудзі́ць | дудзя́ць | |
| Прошлы час | ||
| дудзе́ў | дудзе́лі | |
| дудзе́ла | ||
| дудзе́ла | ||
| Загадны лад | ||
| дудзі́ | дудзі́це | |
Крыніцы:
Дудзі́нка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Дудзі́нка | |
| Дудзі́нкі | |
| Дудзі́нцы | |
| Дудзі́нку | |
| Дудзі́нкай Дудзі́нкаю |
|
| Дудзі́нцы |
ду́дзіцкі
прыметнік, адносны
| ду́дзіцкі | ду́дзіцкая | ду́дзіцкае | ду́дзіцкія | |
| ду́дзіцкага | ду́дзіцкай ду́дзіцкае |
ду́дзіцкага | ду́дзіцкіх | |
| ду́дзіцкаму | ду́дзіцкай | ду́дзіцкаму | ду́дзіцкім | |
| ду́дзіцкі ( ду́дзіцкага ( |
ду́дзіцкую | ду́дзіцкае | ду́дзіцкія ( ду́дзіцкіх ( |
|
| ду́дзіцкім | ду́дзіцкай ду́дзіцкаю |
ду́дзіцкім | ду́дзіцкімі | |
| ду́дзіцкім | ду́дзіцкай | ду́дзіцкім | ду́дзіцкіх | |
Крыніцы:
Ду́дзічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Ду́дзічы | |
| Ду́дзіч Ду́дзічаў |
|
| Ду́дзічам | |
| Ду́дзічы | |
| Ду́дзічамі | |
| Ду́дзічах |
Ду́дзішкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Ду́дзішкі | |
| Ду́дзішак Ду́дзішкаў |
|
| Ду́дзішкам | |
| Ду́дзішкі | |
| Ду́дзішкамі | |
| Ду́дзішках |
ду́дка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ду́дка | ду́дкі | |
| ду́дкі | ду́дак | |
| ду́дцы | ду́дкам | |
| ду́дку | ду́дкі | |
| ду́дкай ду́дкаю |
ду́дкамі | |
| ду́дцы | ду́дках |
Крыніцы:
Ду́дка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Ду́дка | |
| Ду́дкі | |
| Ду́дцы | |
| Ду́дку | |
| Ду́дкай Ду́дкаю |
|
| Ду́дцы |
дудкава́ты
прыметнік, якасны
| дудкава́ты | дудкава́тая | дудкава́тае | дудкава́тыя | |
| дудкава́тага | дудкава́тай дудкава́тае |
дудкава́тага | дудкава́тых | |
| дудкава́таму | дудкава́тай | дудкава́таму | дудкава́тым | |
| дудкава́ты ( дудкава́тага ( |
дудкава́тую | дудкава́тае | дудкава́тыя ( дудкава́тых ( |
|
| дудкава́тым | дудкава́тай дудкава́таю |
дудкава́тым | дудкава́тымі | |
| дудкава́тым | дудкава́тай | дудкава́тым | дудкава́тых | |
Крыніцы: