Дудзі́нка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Дудзі́нка
Р. Дудзі́нкі
Д. Дудзі́нцы
В. Дудзі́нку
Т. Дудзі́нкай
Дудзі́нкаю
М. Дудзі́нцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)