Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

даста́вачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даста́вачны даста́вачная даста́вачнае даста́вачныя
Р. даста́вачнага даста́вачнай
даста́вачнае
даста́вачнага даста́вачных
Д. даста́вачнаму даста́вачнай даста́вачнаму даста́вачным
В. даста́вачны (неадуш.)
даста́вачнага (адуш.)
даста́вачную даста́вачнае даста́вачныя (неадуш.)
даста́вачных (адуш.)
Т. даста́вачным даста́вачнай
даста́вачнаю
даста́вачным даста́вачнымі
М. даста́вачным даста́вачнай даста́вачным даста́вачных

Крыніцы: piskunou2012.

даста́віць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. даста́ўлю даста́вім
2-я ас. даста́віш даста́віце
3-я ас. даста́віць даста́вяць
Прошлы час
м. даста́віў даста́вілі
ж. даста́віла
н. даста́віла
Загадны лад
2-я ас. даста́ў даста́ўце
Дзеепрыслоўе
прош. час даста́віўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дастае́ўшчына

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дастае́ўшчына
Р. дастае́ўшчыны
Д. дастае́ўшчыне
В. дастае́ўшчыну
Т. дастае́ўшчынай
дастае́ўшчынаю
М. дастае́ўшчыне

Крыніцы: piskunou2012.

даста́лінскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даста́лінскі даста́лінская даста́лінскае даста́лінскія
Р. даста́лінскага даста́лінскай
даста́лінскае
даста́лінскага даста́лінскіх
Д. даста́лінскаму даста́лінскай даста́лінскаму даста́лінскім
В. даста́лінскі (неадуш.)
даста́лінскага (адуш.)
даста́лінскую даста́лінскае даста́лінскія (неадуш.)
даста́лінскіх (адуш.)
Т. даста́лінскім даста́лінскай
даста́лінскаю
даста́лінскім даста́лінскімі
М. даста́лінскім даста́лінскай даста́лінскім даста́лінскіх

Крыніцы: piskunou2012.

дастарха́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дастарха́н дастарха́ны
Р. дастарха́на дастарха́наў
Д. дастарха́ну дастарха́нам
В. дастарха́н дастарха́ны
Т. дастарха́нам дастарха́намі
М. дастарха́не дастарха́нах

Крыніцы: piskunou2012.

дастарча́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дастарча́ны дастарча́ная дастарча́нае дастарча́ныя
Р. дастарча́нага дастарча́най
дастарча́нае
дастарча́нага дастарча́ных
Д. дастарча́наму дастарча́най дастарча́наму дастарча́ным
В. дастарча́ны (неадуш.)
дастарча́нага (адуш.)
дастарча́ную дастарча́нае дастарча́ныя (неадуш.)
дастарча́ных (адуш.)
Т. дастарча́ным дастарча́най
дастарча́наю
дастарча́ным дастарча́нымі
М. дастарча́ным дастарча́най дастарча́ным дастарча́ных

Крыніцы: piskunou2012.

дастарча́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дастарча́ю дастарча́ем
2-я ас. дастарча́еш дастарча́еце
3-я ас. дастарча́е дастарча́юць
Прошлы час
м. дастарча́ў дастарча́лі
ж. дастарча́ла
н. дастарча́ла
Загадны лад
2-я ас. дастарча́й дастарча́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дастарча́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

даста́рчыць

‘здабыць што-небудзь з цяжкасцю, вялікім стараннем’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. даста́рчу даста́рчым
2-я ас. даста́рчыш даста́рчыце
3-я ас. даста́рчыць даста́рчаць
Прошлы час
м. даста́рчыў даста́рчылі
ж. даста́рчыла
н. даста́рчыла
Загадны лад
2-я ас. даста́рчы даста́рчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час даста́рчыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

дастаршынява́ць

‘скончыць старшынстваваць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дастаршыню́ю дастаршыню́ем
2-я ас. дастаршыню́еш дастаршыню́еце
3-я ас. дастаршыню́е дастаршыню́юць
Прошлы час
м. дастаршынява́ў дастаршынява́лі
ж. дастаршынява́ла
н. дастаршынява́ла
Загадны лад
2-я ас. дастаршыню́й дастаршыню́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час дастаршынява́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

дастасава́льна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
дастасава́льна - -

Крыніцы: piskunou2012.