дастаршынява́ць

‘скончыць старшынстваваць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дастаршыню́ю дастаршыню́ем
2-я ас. дастаршыню́еш дастаршыню́еце
3-я ас. дастаршыню́е дастаршыню́юць
Прошлы час
м. дастаршынява́ў дастаршынява́лі
ж. дастаршынява́ла
н. дастаршынява́ла
Загадны лад
2-я ас. дастаршыню́й дастаршыню́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час дастаршынява́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)