даста́рчыць
‘здабыць што-небудзь з цяжкасцю, вялікім стараннем’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| даста́рчу | даста́рчым | |
| даста́рчыш | даста́рчыце | |
| даста́рчыць | даста́рчаць | |
| Прошлы час | ||
| даста́рчыў | даста́рчылі | |
| даста́рчыла | ||
| даста́рчыла | ||
| Загадны лад | ||
| даста́рчы | даста́рчыце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| даста́рчыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)