Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

дапаміна́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дапаміна́ны дапаміна́ная дапаміна́нае дапаміна́ныя
Р. дапаміна́нага дапаміна́най
дапаміна́нае
дапаміна́нага дапаміна́ных
Д. дапаміна́наму дапаміна́най дапаміна́наму дапаміна́ным
В. дапаміна́ны (неадуш.)
дапаміна́нага (адуш.)
дапаміна́ную дапаміна́нае дапаміна́ныя (неадуш.)
дапаміна́ных (адуш.)
Т. дапаміна́ным дапаміна́най
дапаміна́наю
дапаміна́ным дапаміна́нымі
М. дапаміна́ным дапаміна́най дапаміна́ным дапаміна́ных

Крыніцы: piskunou2012.

дапаміна́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дапаміна́юся дапаміна́емся
2-я ас. дапаміна́ешся дапаміна́ецеся
3-я ас. дапаміна́ецца дапаміна́юцца
Прошлы час
м. дапаміна́ўся дапаміна́ліся
ж. дапаміна́лася
н. дапаміна́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дапаміна́ць

‘памятаць пра каго-небудзь, што-небудзь, нагадваць, згадваць пра каго-небудзь, што-небудзь (дапамінаць пра каго-небудзь, што-небудзь, дапамінаць аб кім-небудзь, чым-небудзь)’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дапаміна́ю дапаміна́ем
2-я ас. дапаміна́еш дапаміна́еце
3-я ас. дапаміна́е дапаміна́юць
Прошлы час
м. дапаміна́ў дапаміна́лі
ж. дапаміна́ла
н. дапаміна́ла
Загадны лад
2-я ас. дапаміна́й дапаміна́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дапаміна́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

дапамо́га

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дапамо́га
Р. дапамо́гі
Д. дапамо́зе
В. дапамо́гу
Т. дапамо́гай
дапамо́гаю
М. дапамо́зе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дапамо́гавы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дапамо́гавы дапамо́гавая дапамо́гавае дапамо́гавыя
Р. дапамо́гавага дапамо́гавай
дапамо́гавае
дапамо́гавага дапамо́гавых
Д. дапамо́гаваму дапамо́гавай дапамо́гаваму дапамо́гавым
В. дапамо́гавы (неадуш.)
дапамо́гавага (адуш.)
дапамо́гавую дапамо́гавае дапамо́гавыя (неадуш.)
дапамо́гавых (адуш.)
Т. дапамо́гавым дапамо́гавай
дапамо́гаваю
дапамо́гавым дапамо́гавымі
М. дапамо́гавым дапамо́гавай дапамо́гавым дапамо́гавых

Крыніцы: piskunou2012.

дапамо́гавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дапамо́гавы дапамо́гавая дапамо́гавае дапамо́гавыя
Р. дапамо́гавага дапамо́гавай
дапамо́гавае
дапамо́гавага дапамо́гавых
Д. дапамо́гаваму дапамо́гавай дапамо́гаваму дапамо́гавым
В. дапамо́гавы (неадуш.)
дапамо́гавага (адуш.)
дапамо́гавую дапамо́гавае дапамо́гавыя (неадуш.)
дапамо́гавых (адуш.)
Т. дапамо́гавым дапамо́гавай
дапамо́гаваю
дапамо́гавым дапамо́гавымі
М. дапамо́гавым дапамо́гавай дапамо́гавым дапамо́гавых

Крыніцы: piskunou2012.

дапамо́жнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дапамо́жнік дапамо́жнікі
Р. дапамо́жніка дапамо́жнікаў
Д. дапамо́жніку дапамо́жнікам
В. дапамо́жнік дапамо́жнікі
Т. дапамо́жнікам дапамо́жнікамі
М. дапамо́жніку дапамо́жніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дапамо́жны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дапамо́жны дапамо́жная дапамо́жнае дапамо́жныя
Р. дапамо́жнага дапамо́жнай
дапамо́жнае
дапамо́жнага дапамо́жных
Д. дапамо́жнаму дапамо́жнай дапамо́жнаму дапамо́жным
В. дапамо́жны (неадуш.)
дапамо́жнага (адуш.)
дапамо́жную дапамо́жнае дапамо́жныя (неадуш.)
дапамо́жных (адуш.)
Т. дапамо́жным дапамо́жнай
дапамо́жнаю
дапамо́жным дапамо́жнымі
М. дапамо́жным дапамо́жнай дапамо́жным дапамо́жных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дапампава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дапампава́ны дапампава́ная дапампава́нае дапампава́ныя
Р. дапампава́нага дапампава́най
дапампава́нае
дапампава́нага дапампава́ных
Д. дапампава́наму дапампава́най дапампава́наму дапампава́ным
В. дапампава́ны (неадуш.)
дапампава́нага (адуш.)
дапампава́ную дапампава́нае дапампава́ныя (неадуш.)
дапампава́ных (адуш.)
Т. дапампава́ным дапампава́най
дапампава́наю
дапампава́ным дапампава́нымі
М. дапампава́ным дапампава́най дапампава́ным дапампава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

дапампава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дапампава́ны дапампава́ная дапампава́нае дапампава́ныя
Р. дапампава́нага дапампава́най
дапампава́нае
дапампава́нага дапампава́ных
Д. дапампава́наму дапампава́най дапампава́наму дапампава́ным
В. дапампава́ны (неадуш.)
дапампава́нага (адуш.)
дапампава́ную дапампава́нае дапампава́ныя (неадуш.)
дапампава́ных (адуш.)
Т. дапампава́ным дапампава́най
дапампава́наю
дапампава́ным дапампава́нымі
М. дапампава́ным дапампава́най дапампава́ным дапампава́ных

Кароткая форма: дапампава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.